Rasa pochodząca z Francji.
Owce sprowadzone do Polski w latach trzydziestych XX wieku. Mają dużą przydatność do produkcji jagniąt rzeźnych. Owce masywne o dobrze zaznaczonych cechach mięsnych, wełna typu merynosowego. Umaszczenie białe z dość często występującymi zażółceniami, głowa szeroka, bezrożna o prostym profilu i dużych poziomo ustawionych uszach. Owca wcześnie dojrzewająca, asezonalna.
Plenność 130-150 %, użytkowość rozpłodowa 120-130%.
Masa ciała:
tryki: 100-125kg, maciorki 60-80kg
Rasa wyhodowana w kraju przy udziale merynosa niemieckiego.
Typ owcy mięsno-wełnistej. Owce duże o silnej konstytucji. Pole obrostu wełną obejmuje oprócz głowy i tułowia także nogi, niekiedy poniżej stawu skokowego. Owca o dobrze zaznaczonych cechach mięsnych. Tułów długi, głęboki, dobrze rozwinięty. Grzbiet szeroki, dobrze wykształcony zad oraz wysklepiona i szeroka klatka piersiowa. Rasa wcześnie dojrzewająca o charakterystycznej asezonalności występowania rui.
Plenność 135 %, użytkowość rozpłodowa 115 %.
Masa ciała:
tryki: 100-130kg, maciorki 60-80kg
Rasa rodzima.
Rasa wytworzona w latach trzydziestych przez uszlachetnienie owiec pomorskich trykami rasy fryzyjskiej, a później trykami rasy kent. Owce duże, o budowie typowej dla zwierząt mlecznych. Głowa duża o długich uszach, bez rożne, średnio umięśnione. Charakteryzuje się bardzo wysoką plennością. Wełna jednolita, falista o luźnym słupku, umaszczenie białe. Tryczki i maciorki dojrzewają płciowo w wieku ok. 10 miesięcy.
Plenność 200 %, użytkowość rozpłodowa 180 %.
Masa ciała:
tryki: 45kg, maciorki 40kg
Rasa rodzima.
Rasa powstała w wyniku krzyżowania miejscowych owiec żuławskich trykami rasy fryzyjskiej oraz holsztyńskiej, a później także rasą teksel. Owce o dużej ramie ciała i silnej konstytucji. Wełna jednolita średnio gruba i gruba, umaszczenie białe. Okrywa wełnista półotwarta. Owce o dobrze zaznaczonych cechach mięsnych. Dojrzewanie płciowe średnio wczesne.
Plenność-140%, użytkowość rozpłodowa 115%.
Masa ciała:
tryki: 80-110kg, maciorki 60-70kg
Rasa rodzima.
Rasa wywodząca się z od rosyjskiej rasy kożuchowej. Owce średniej wielkości. Wełna średnio gruba i gruba, mieszana o charakterystycznym połysku. Pole obrostu wełną nie obejmuje głowy, nóg i brzucha. Umaszczenie ciemne, głowa i kończyny czarne z białymi plamami. Owca o słabo zaznaczonych cechach mięsnych. Rasa wcześnie dojrzewająca, o bardzo wysokiej plenności, charakteryzuje się asezonalnością występowania rui.
Plenność- pow. 250%, użytkowość rozpłodowa pow. 200%.
Masa ciała:
tryki: 80-110kg, maciorki 60-70kg
Rasa pochodząca z importu.
Jedna z najbardziej rozpowszechnionych angielskich ras mięsnych. Sprowadzona do polski w latach siedemdziesiątych XX wieku. Charakteryzują się bardzo dobrymi cechami mięsnymi, wykorzystywane do produkcji jagniąt na tucz. Owce duże o silnej sylwetce. Umaszczenie białe z pojedynczymi kolorowymi włosami, głowa i kończyny czarne. Rasa wcześnie dojrzewająca, maciorki używane do rozrodu w wieku 7-8 miesięcy.
Plenność 160%.
Masa ciała:
tryki: 110-130kg, maciorki 65-90kg
Rasa rodzima.
Owca mała, drobna, charakteryzująca się znacznym dymorfizmem płciowym. Wykazuje charakterystyczne cechy owiec prymitywnych. Niezwykle odporna na choroby, mała wybredność w żywieniu, sezonalność rozrodu oraz częste mioty pojedyncze. Umięśnienie słabe. Okrywa wełnista luźna, rzadka, mieszana. Umaszczenie pożądane białe jednolite, dopuszczalne czarne, brązowe i łaciate. U samic dopuszczalne szczątkowe rogi tzw. „kozie”, samce zawsze rogate. Dojrzewanie płciowe raczej późne ok. 9-12 miesięcy.
Plenność- 120 %.
Masa ciała:
tryki: 40-50kg, maciorki 25-35kg
Rasa rodzima.
Odmiana wyhodowana w kraju w wyniku krzyżowania merynosa polskiego trykami ras leine i kent. Zwierzęta średniej wielkości, sylwetka osadzona na dość krótkich nogach. Owca o dość przeciętnych cechach mięsnych i silnym instynkcie stadnym. Umaszczenie białe. Dojrzewanie płciowe średnio wczesne, maciorki mogą być użyte do rozrodu w wieku 10-12 miesięcy.
Plenność- 140-160 %, użytkowość rozpłodowa ok. 130 %.
Masa ciała:
tryki: 90-110kg, maciorki 55-80kg
Rasa wyhodowana w kraju.
Owce średnio duże. Wełna krzyżówkowa cienka do średnio grubej, umaszczenie białe. Pole obrostu wełną obejmuje tułów, głowę poza częścią twarzową, podbrzusze, na nogach sięga do stawu skokowego i nadgarstkowego. Owca o dość dobrze zaznaczonych cechach mięsnych. Charakteryzuje ją dobra przydatność do produkcji jagniąt rzeźnych. Jest to owca wcześnie dojrzewająca. Maciorki mogą być kryte już w wieku 8-10 miesięcy.
Plenność- 140 %, użytkowość rozpłodowa ok. 120 %.
Masa ciała:
tryki: 100-120kg, maciorki 65-75kg
Rasa rodzima.
Owca krajowa od dawna wypasana w północno-wschodnich rejonach Polski.
Owca drobna o suchej konstytucji i harmonijnej budowie. Wełna frakcyjna, mocna. Na szyi, podgardlu, mostku, a u tryków i na grzbiecie dopuszczalna jest czarna grzywa z włosów rdzeniowych. Okrywa wełnista otwarta porastająca na całym tułowiu i partii brzucha. Głowa, kończyny i ogon nie owełnione, pokryte sierścią. Skóry bardzo dobrze nadające się do wyrobu kożuchów. Za podstawowe umaszczenie uznaje się okrywę siwą i ciemno siwą. U tryków szeroko rozstawione ślimakowate rogi, maciorki w zasadzie bezrożne. Mięso tych owiec charakteryzuje się wyjątkowymi walorami smakowymi, przypominającymi dziczyznę. Pożądane wczesne dojrzewanie płciowe, w wieku 6-7 miesięcy.
Plenność- 150%.
Masa ciała:
tryki: 40kg, maciorki 32kg
Linia syntetyczna owiec wytworzona na potrzeby regionu lubelskiego ukierunkowana na produkcję jagniąt rzeźnych, w wyniku krzyżowania owiec uhruskich z trykami ras mięsnych.
Owca dość duża, o dobrze zaznaczonym umięśnieniu i dobrej plenności. Głowa średnio szeroka, słabo owełniona, bezrożna, dopuszcza się szczątkowe poroże. Umaszczenie białe, dopuszcza się barwne plamy. Dojrzewanie płciowe wczesne, maciorki mogą być użyte do rozrodu w pierwszym roku życia.
Plenność- 150 %, użytkowość rozpłodowa ok. 135 %.
Masa ciała:
tryki: 80-100kg, maciorki 50-70kg
Linia syntetyczna owiec wytworzona na potrzeby regionu lubelskiego ukierunkowana na produkcję jagniąt rzeźnych, w wyniku krzyżowania owiec uhruskich z trykami ras mięsnych.
Owca dość duża, o dobrze zaznaczonym umięśnieniu i dobrej plenności. Głowa średnio szeroka, słabo owełniona, bezrożna, dopuszcza się szczątkowe poroże. Umaszczenie białe, dopuszcza się barwne plamy. Dojrzewanie płciowe wczesne, maciorki mogą być użyte do rozrodu w pierwszym roku życia.
Plenność- 150 %, użytkowość rozpłodowa ok. 135 %.
Masa ciała powinna wynosić minimum:Rasa pochodząca z Francji.
Powstała w wyniku krzyżowania lokalnych owiec francuskich z merynosem, a następnie z mięsnymi trykami angielskimi. Owce duże, głowa mała, bezrożna. Owce o dużym temperamencie i żywotności, płochliwe. Okrywa wełnista rzadka, runo półzamknięte, umaszczenie białe. Owca o bardzo dobrze zaznaczonych cechach mięsnych, stosunkowo małym otłuszczeniem i wysokimi przyrostami masy ciała. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu jagniąt i dobrą jakością tuszek.
Plenność 140 %, użytkowość rozpłodowa 110-130%.
Masa ciała:
tryki: 100-120kg, maciorki 70-85kg
Owce duże o silnej konstytucji. Wełna o charakterze merynosowym, porastająca całe ciało owcy z wyjątkiem partii twarzowej i dolnych części kończyn. Umaszczenie jednolite białe, dopuszczalne ciemne i żółtobrązowe odcienie na głowie, uszach i nieowełnionych częściach kończyn Charakteryzują się dobrymi cechami mięsnymi, a jagnięta przydatne są do tuczu mlecznego, średnio intensywnego a także intensywnego. Asezonowość jej rozrodu pozwala na regularną produkcję jagniąt przez cały rok. Pożądane jest wczesne dojrzewanie, zaleca się pierwsze krycie w wieku ok.1,5 roku.
Plenność 125 %, użytkowość rozpłodowa 110 %.
Masa ciała:
tryki: 90-110kg, maciorki 60-75kg